Natasha Anderson – Nor Girdling Gnaw* na violę d'amore i sześciokanałową elektronikę (2019) 15’ [premiera europejska]
Anthony Pateras – Pseudacusis^ halucynacje audio na elektroakustyczny septet (2019) 55’
WYKONAWCY
- Anthony Pateras – fortepian, elektronika
- Natasha Anderson - elektronika
- Lucio Capece – klarnet
- Gerard Lebik – saksofon, elektronika
- Mike Majkowski – kontrabas
- Riccardo La Foresta – perkusja
- Deborah Walker – wiolonczela
- Lizzy Welsh – skrzypce
^dodatkowo z taśmy:
- Aviva Endean – klarnet
- Judith Hamann – wiolonczela
- Jonathan Heilbron – kontrabas
- Scott McConnachie – saksofony
- Maria Moles – instrumenty perkusyjne
- Erkki Veltheim – skrzypce
Projekt powstał we współpracy z Sanatorium Dźwięku w ramach projektu Musica Sanae.
* zamówienie festiwalu Sacrum Profanum, wspólnie z Inland Concert Series
Utwór Pseudacusis Anthony'ego Paterasa wspiera Rząd Victorii dzięki organizacji Creative Victoria.

To hear something where there is no sound, or to perceive wrong what is audible. Of this kind is the tinkling and humming of the ears (susurrus aurium), the hearing of unusual foreign sounds and voices. The most troublesome, and distressing of these evils is buzzing in the ears. By its violence and uninterrupted continuance, it may attain a degree which deprives the sufferer of all mental tranquillity, and brings him to desperation.
(Christoph Wilhelm Hufeland Enchiridion Medicum: Or Manual of the Practice of Medicine. The Result of Fifty Years' Experience, 1884)
Anthony Pateras to Australijczyk tworzący pod wpływem doświadczeń z muzyką swobodnie improwizowaną i elektroakustyczną, razem z grupą świetnych muzyków/improwizatorów zaprezentuje utwór wywołujący halucynacje dźwiękowe i wykorzystujący przestrzenną projekcję dźwięku. W zespole powstałym do wykonania tej nowej kompozycji znajdziemy Lucio Capece czy Lizzy Welsh, ale też związanych z Polską Mike’a Majkowskiego i Gerarda Lebika. Projekt powstał we współpracy z Sanatorium Dźwięku w ramach projektu Musica Sanae.
Koncert otworzy nowa kompozycja Australijki Natashy Anderson na violę d’amore solo i sześciokanałową projekcję elektroniki. Anderson jest autorką wielu instalacji dźwiękowych, flecistką, improwizatorką, niemal stałą współpracowniczką Paterasa i wyrazistym głosem nowej kompozycji najmniejszego z kontynentów.
Występ Natashy Anderson jest możliwy dzięki wsparciu Australia Council, organu finansującego i doradczego rządu Australii.
