W związku ze zmianami które pojawiły się w nowej muzyce i sztuce dźwiękowej, w stosunku do tradycyjnego paradygmatu muzyki, pojawia się szereg pytań, w kwestii poznawczej funkcji muzyki. Czy muzyka/sztuka dźwięku może być rozumiana jako narzędzie poznawcze, narzędzie służące zdobyciu wiedzy? Czy koncentracja na dźwięku w muzyce XX wieku osłabia związek muzyki z wiedzą (tradycyjnie muzyki niebrzmiącej postrzeganej rozumiem nie uchem), czy też dopiero teraz ten związek został ustanowiony, na gruncie zdobyczy neuronauk, lecz zmienił się rodzaj wiedzy zdobywany poprzez ucho? Czy może sama muzyka, rozumiana jako efekt pracy kompozytora-muzyka, z wiedzą nie ma nic wspólnego, lecz może taki związek pojawiać się wraz z nowymi modusami słuchania?

Rozmówcy: Krzysztof Szwajgier (teoretyk muzyki, kompozytor), Justyna Stasiowska (Glissando), Małgorzata A. Szyszkowska (filozof)
Prowadzenie: Rafał Mazur