Cookies Ta strona używa plików cookies i podobnych technologii m.in. w celach: świadczenia zindywidualizowanych usług oraz tworzenia statystyk. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień Twojej przeglądarki oznacza, że będą one umieszczane w Twoim urządzeniu końcowym. Pamiętaj, że zawsze możesz zmienić te ustawienia w opcjach Twojej przeglądarki. Więcej informacji. Zamknij
Sacrum Profanum 2023
25

sierpnia
czwartek


19.30

Teatr KTO

Koncert

Przekraczamy granice

KUP BILET
Sierpniowa Interakcja udowodni, że podział na muzykę poważną i rozrywkową jest tylko umowny. Usłyszymy brawurowe kompozycje, w których elementy klasyki spotkają się z alternatywą, swobodną improwizacją, noise’em, a nawet popem i funkiem. Niewykonalne? Przekonaj się na własne uszy!

W dyskusjach o muzyce (zbyt) często podkreśla się podziały. Muzyka klasyczna, rozrywkowa, alternatywna, eksperymentalna, pop, ambient, funk, blues… Czy da się jeszcze bez zawahania zdefiniować każdy z tych nurtów? A może te kategorie nie są nam już pomocne?

Podczas sierpniowej Interakcji wychodząc od tradycyjnego gatunku koncertu kameralnego, dotrzemy do noise’u, funku i free jazzu. Klasyczne korzenie muzyki Mantovaniego zagubią się w pokrzywionych melodiach, jazzujących harmoniach i rytmach. Zdławione brzmienia utworów Sary Glojnarić zetrą się z dziką improwizacją, a piskliwe i zgrzytliwe zaczepki mogą sprawić, że zapomnimy, gdzie zaczynaliśmy tę podróż.

I to wcale nie koniec! Bo tego wieczoru muzycy zmierzą się z Wojtkiem Blecharzem, który stawia przed nimi wyzwanie w postaci… właściwie niewykonalnego zapisu nutowego. Wreszcie, razem z Matthew Shlomowitzem, wylądujemy na międzynarodowym dworcu kolejowym. Stąd już każdy i każda może się udać, gdzie zechce.

Koncert zostanie poprzedzony panelem dyskusyjnym, w którym temat kultury i jej promocji podejmą:
Krzysztof Marciniak - Glissando       
Paweł Szczepanik - Radio Kraków 
Magdalena Doksa-Tverberg - KBF    


PROGRAM 

Bruno Mantovani Concerto de chambre n° 2 na flet, klarnet, skrzypce, wiolonczelę, fortepian i perkusję 17'
Sara Glojnarić - Sugarcoating na klarnet, wiolonczelę i fortepian 10’
Wojtek Blecharz - Torpor na klarnet, skrzypce, perkusję i fortepian 11’
Matthew Shlomowitz Popular Contexts, Volume 7: Public domain music na klarnet, gitarę elektryczną, syntezator i sampler,
perkusję i wiolonczelę 25

WYKONAWCY

Spółdzielnia Muzyczna


Sara Glojnarić ⎻ sugarcoating #2 na fortepian, klarnet i wiolonczelę (2017)

Cykl chorwackiej kompozytorki zatytułowany sugarcoating „opiera się na readaptacji najbardziej rozpowszechnionych fetyszów muzyki popularnej, według informacji zawartej w Million Song Dataset, czyli nieodpłatnie udostępnianym zbiorze właściwości dźwiękowych i metadanych jednego miliona popularnych kawałków. Z czysto parametrycznego punktu widzenia owymi właściwościami są: redukcja i homogenizacja wysokości dźwięku i tekstury, wzrost głośności, powtórzenie (loop) oraz jeszcze jedna, będąca wypadkową pozostałych parametrów, mianowicie gęstość. W tym przypadku oddziaływaniu gęstości poddaje się na powrót samych muzyków, doprowadzając ich skupienie do granic możliwości przez przytłoczenie ilością danych i mikromechaniką perfekcji”.

źródło: saraglojnaric.com/work/sugarcoating-for-ensemble



Wojtek Blecharz ⎻ Torpor na skrzypce, klarnet basowy, perkusję i fortepian (2008)

Torpor jest stanem obniżonej psychicznej i fizycznej aktywności, z występującym, częściowo lub zupełnie, brakiem świadomości. Charakteryzuje się zredukowanym metabolizmem: pracą serca, wydajnością oddechu i temperaturą ciała. Apatia, niewrażliwość, letarg są często potrzebne i pomocne, by przetrwać.

Tekst, słowo, symbol są podstawą do kształtowania przebiegu formy. Litera każdej frazy lub słowa ma przypisaną sobie wartość, która może być przetransponowana na czasy trwania, wysokości, barwy, artykulacje, poziomy głośności, pauzy i inne elementy muzyczne.

Torpor jest swojego rodzaju kodem, zaszyfrowanym zapisem wydarzeń.

Kompozycja została napisana dla zespołu Kwartludium.



Bruno Mantovani ⎻ Concert de chambre №2 na flet, klarnet, perkusję, fortepian, skrzypce i wiolonczelę (2010)

Mantovani to kompozytor i dyrygent współpracujący z najbardziej rozpoznawalnymi zespołami na scenie muzyki współczesnej, m.in. słynnym Ensemble intercontemporain. Jego muzyka wyrasta z tradycji francuskiej, skupionej na barwie i dźwiękowych subtelnościach. U Mantovaniego wiedzy historycznej towarzyszą jednak głęboka świadomość wyzwań teraźniejszości i wizjonerskie spojrzenie w przyszłość. W efekcie klasyczne tryle i stopliwe zespołowe brzmienie zostają wpisane w jazzujące harmonie i w rytmy znane z muzyki popularnej.

Każdy wykonawca i każda wykonawczyni grają tu w roli solisty / solistki ⎻ nie przestają być osobnym, niezależnym bytem — a jednocześnie tworzą z resztą kameralny organizm, oddychający wspólnym powietrzem. To atmosfera okresu przejściowego, utrwalonego stanu zawieszenia, w którym wszystko i wszędzie się miesza. „Czas doks i szkół minął. Nastała epoka wielości”.



Matthew Shlomowitz ⎻ Popular Context, Volume 7: Public domain music na klarnet, gitarę elektryczną, syntezator, sampler, perkusję i wiolonczelę (2014)

W tym zbiorze wieloczęściowych utworów instrumentalistyka łączy się z zarejestrowanym materiałem dźwiękowym, podczas wykonania wywoływanym przy użyciu samplera. Materiał ten występuje w szeregu różnych postaci. To m.in. nagrania terenowe z przestrzeni natury lub kultury (np. nad morzem, w kawiarni); muzyka (np. ścieżka do karaoke, kibicowska przyśpiewka); muzemy i ikony z komercyjnych bibliotek dźwięków; również dźwięk w kontekstach mediów (np. śmiech z taśmy, lektor filmu dokumentalnego). Badając sposoby, jakimi zarejestrowany materiał dźwiękowy odmienia doświadczanie muzyki i vice versa, dzieło pogłębia zrozumienie tego, jak na wyprowadzane ze sztuki znaczenia wpływają kontekst i subiektywność słuchacza. Ponadto utwór dąży do kontekstowych przesunięć — zwłaszcza pomiędzy sferami wysoką i niską — grając z komizmem, surrealnością, transgresją czy też złym gustem.