Cookies Ta strona używa plików cookies i podobnych technologii m.in. w celach: świadczenia zindywidualizowanych usług oraz tworzenia statystyk. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień Twojej przeglądarki oznacza, że będą one umieszczane w Twoim urządzeniu końcowym. Pamiętaj, że zawsze możesz zmienić te ustawienia w opcjach Twojej przeglądarki. Więcej informacji. Zamknij
Sacrum Profanum 2024
05

września
czwartek


Cricoteka

Wydarzenia towarzyszące

PLAYGROUND 2024: call for collaborations in concert

KUP BILET


Trzecia edycja kompozytorsko-wykonawczego projektu Spółdzielni Muzycznej Contemporary Ensemble. Niezmiennie jego głównym założeniem jest współpraca między twórcami i instrumentalistami – otwarta, inspirująca obie strony oraz nakierowana na to, co w sztuce nowe, wyłaniające się na horyzoncie.

Tym razem krakowski zespół postanowił wyjść twórcom naprzeciw, proponując temat ekologii, przyszłości życia na ziemi i adaptacji do zmieniających się warunków. Punktem odniesienia dla nowych utworów trojga finalistów PLAYGROUND – Ilony Perger, Iana Mikyski i Lautaro Figueroa Balcarce stał się utwór Birdsongs Rafała Ryterskiego.

 

Nota Rafała Ryterskiego:

Zmiana. Adaptacja. Przepływ. Są to słowa-klucze, którymi posługuje się utwór Birdsongs. Ptasie migracje są tu traktowane jako metafora, lustro któremu przygląda się człowiek, zarówno jako indywidualna osoba jak i gatunek. Tak jak ptaki, w nas także wpisana jest ciągła zmiana wynikająca z potrzeby zachowania równowagi. W Birdsongs niezwykle istotny jest aspekt sceniczny dzieła – wykonawcy wykonują niejako ścieżkę dźwiękową do wideo, które jest sfabrykowanym dokumentem przyrodniczym. Dramaturgia całości oparta jest przede wszystkim na ciągłym przepływie uważności pomiędzy wideo, muzykami, dźwiękami elektronicznymi a głosami lektorów, splecionymi w nierozerwalną całość. Treść tego dzieła wynika ze zderzeń jego poszczególnych elementów, poprzez zestawianie kontekstów. Birdsongs to nie tylko utwór muzyczny – to dzieło multimedialne, jakkolwiek wzniośle to brzmi.

 

Nota Ilony Perger:

Nie piszesz utworu o wielkim filozoficznym znaczeniu natury – tylko o grzybach. (Myślisz, że coś znajdziemy?)”. „Grzyby symbolizują łączność między jednostką a zbiorowością, co jest kluczowym aspektem naszej niezbędnej transformacji w przyszłym społeczeństwie.

 

Nota Lautaro Figueroa Balcarce:

Lament lub lamentacja to głębokie wyrażenie żalu, często w formie poezji lub pieśni. Żal ten najczęściej wynika z żałoby lub poczucia straty. Lamenty mogą być również wyrażane werbalnie, gdzie uczestnicy opłakują coś, czego żałują, lub kogoś, kogo utracili. Zazwyczaj towarzyszą im zawodzenie, jęki i/lub płacz. (Wikipedia 2024)

 

Nota Iana Mikyski:

Jedną z inspiracji do mojego utworu jest książka Jamesa Bridla z 2022 roku, Ways of Being, w której autor opowiada się za szerszą i bardziej inkluzywną koncepcją inteligencji, taką, która może obejmować inteligentne zachowania zwierząt, roślin i maszyn. Omawia on »wspólne Umwelt« między różnymi inteligencjami: przestrzenie, w których możemy się spotkać, zrozumieć i wyobrażać – jak rośliny słyszą owady, jak drzewa rozmawiają ze sobą, jak mózg ośmiornicy jest rozłożony wzdłuż jej macki. Bridle przywołuje również fizyczkę kwantową Karen Barad i jej koncepcję intra-akcji, która zastępuje interakcję między stabilnymi ciałami emergentną intra-akcją między niestabilnymi bytami, w ramach której wszystko jest konstytuowane jako powstawanie.

W tym utworze mieszane i łączone rzeczywistości obejmują rzeczywistość sali koncertowej i jej wysoko rozwinięte instrumenty muzyczne, nagrania terenowe (wszystkie wykonane na Wzgórzu Petřín, prototypowym siedlisku naturalno-miejskim niedaleko mojego domu w Pradze), które obejmują zarówno dźwięki naturalne, jak i mechaniczne, różne sygnały elektromagnetyczne (głównie zakłócenia komunikacyjne) oraz ciszę. Czas trwania (później rozwijający się w rytm) służy jako element jednoczący te światy, z ustalonymi proporcjami części „taśmy” służącymi jako tło dla decyzji podejmowanych na żywo przez muzyków. Czas trwania jest również głównym punktem koncentracji muzyków przez większość utworu. Słowo „pomiędzy” w tytule odnosi się zarówno do tego mieszania się światów i domen, jak i do buddyjskiej koncepcji Środkowej Drogi, podkreślającej siunjatę (śūnyatā) – sanskryckie słowo zazwyczaj tłumaczone jako „pustka”, które być może lepiej oddaje angielskie “boundlessness” („bezgraniczność”), “groundlessness”(„brak ugruntowania”) lub “in-between-ness”(„stan pomiędzy).

 

Rafał RyterskiBirdsongs na zespół i elektronikę (2023) 30’ [premiera polska]

Ilona PergerMycelia na zespół, wideo i taśmę (2024) [premiera światowa]

Lautaro Figueroa BalcarceLamento na amplifikowany oktet, elektronikę i wideo (2024) [premiera światowa]

Ian MikyskaBetween na zespół i elektronikę (2024) [premiera światowa]

 

Spółdzielnia Muzyczna contemporary ensemble

 

Miejsce: Ośrodek Dokumentacji Sztuki Tadeusza Kantora Cricoteca, ul. Nadwiślańska 2/4

Miejsce

Cricoteka

Sprawdź na mapie

Cricoteka zajmuje się organizacją wystaw, sympozjów, spektakli, warsztatów i spotkań oraz wydaje publikacje poświęcone sztuce. Jej siedzibą jest „opakowana” w nowoczesną konstrukcję dawna elektrownia w Podgórzu. Sale wystawowe zawisły tu nad dachem historycznego budynku, a z położonej na najwyższej kondygnacji kawiarni można podziwiać panoramę miasta rozciągającego się po drugiej...