Koncert Folk Music z bezpośrednimi cytatami z muzyki ludowej został przygotowany przez zespół Radical Polish Ansambl w hołdzie Zygmuntowi Krauzemu. Festiwal dodatkowo dedykuje go pewnemu krakowskiemu profesorowi, który nie dostrzegł jeszcze niezaprzeczalnego potencjału i wartości muzyki folk… W Polsce narasta potrzeba reinterpretacji schedy kultury chłopskiej. Na początku lat 70. Zygmunt Krauze również czerpał z motywów ludowych, nie „oszlifowywał” ich protekcjonalnie, stworzył z nich coś swojego, bliskiego ambientu. Aus aller Welt stammende to ludowe melodie skrzypcowe – światówki, grane przez kilku skrzypków nierównocześnie, z przesunięciem i rozchwianiem rytmu. Niekonwencjonalne nastawienie łączy się u Krauzego z „zanurzeniem” w środowisko dźwiękowe, dając w rezultacie dzieło oryginalne i świeże, a na polskim tle swoich czasów - osobne. Koncert jest także emanacją pomocy w tworzeniu repertuaru dla wyjątkowego zespołu Radical Polish Ansembl – tworzonego przez muzyków związanych z muzyką ludową, jednak dążących do interpretowania muzyki współczesnej. Utwory Sławomira Kupczaka i Agnieszki Stulgińskiej zostały zamówione w tym celu i w kontekście twórczości Krauzego - z okazji jego 80. urodzin. Z tego samego powodu koncert otworzy sam kompozytor z własnym, legendarnym już zespołem - Warsztatem Muzycznym.
Zygmunt Krauze (PL) - Soundscape (re-rooted) (1974-2018) [premiera światowa]
Zygmunt Krauze (PL) - Aus aller Welt stammende (re-rooted) (1973)
Sławomir Kupczak (PL) - Halny 2 (2018)* [premiera światowa]
Agnieszka Stulgińska – Wesele - Inicjacja (2018)* [premiera światowa]
Olga Kozieł, Maniucha Bikont, Ewa Grochowska, Jagna Knittel (PL) – głos
Radical Polish Ansambl (PL)
Warsztat Muzyczny (PL)
21:00 // Małopolski Ogród Sztuki
*zamówienie festiwalu Sacrum Profanum i Bôłt Records
cytat z artykułu „Pożyteczne sprzężenie? Stanisława Gąsowskiego Światówki i Zygmunta Krauzego Aus aller Welt Stammende” pióra Jana Stęszewskiego:
„W 1970 roku, podczas terenowych praktyk etnomuzykologicznych, które prowadziłem ze studentami muzykologii UW i UJ w okolicach Sandomierza, nagraliśmy ludowego skrzypka, Stanisława Gąsowskiego (ur. 1911 w Łukowie pod Sandomierzem), wyróżniającego się ciekawym lokalnym repertuarem melodii i wysokiej jakości odtwarzaniem miejscowych światówek. (…) Około dwa lata później poprosił mnie Zygmunt Krauze o udostępnienie jakiegoś materiału ludowego pochodzenia, który mógłby być podstawą dla jego projektu kompozytorskiego. (…) Kompozytora interesowała muzyka pozbawiona wyraźnych kontrastów i wyróżniająca się stylistyczną homogenicznością. (…) Udostępnione nagrania Gąsowskiego Zygmunt Krauze samodzielnie przeniósł na papier nutowy, stranskrybował wybrane melodie światówek i to – wyjątkowe raczej dla kompozytora – doświadczenie pomogło mu wniknąć w bogactwo tej muzyki, zgłębić sens ludowej tradycji, a ostatecznie zaowocowało oryginalnym i wartościowym dziełem. (…) Posłużenie się tym właśnie materiałem źródłowym głęboko zakorzenionym w polskiej tradycji w sposób oczywisty włącza kompozycję Krauzego do nurtu folklorystycznego. Jednolitość formy, bezkontrastowość, pozbawiony napięć przebieg muzyczny sytuują utwór Krauzego bliżej jego kompozycji unistycznych (…). Kompozycja Krauzego wydała się interesującym przedmiotem prezentacji podczas jednego ze Spotkań Muzycznych w Baranowie Sandomierskim, w 1976 roku, a bliskość miejsca zamieszkania Gąsowskiego stworzyła szansę zaproszenia wiejskiego skrzypka do udziału w prezentacji nagrania utworu. Doszło wówczas – według mojej wiedzy – do unikatowej konfrontacji ludowego muzyka z kompozycją opartą na własnym przekazie jego tradycji kulturowej. Niestety, nie było przy niej kompozytora. Gąsowski-słuchacz nie ukrywał wzruszenia, ale odniósł się wówczas do kompozycji Krauzego słowami: „W tym utworze został zatracony sens. Gdyby człowiek nie był osłuchany, nie wiedziałby, co to jest. Te zharmonizowania dobijają całość. Traci się poczucie ładu i porządku. Ja nie mogę tu być krytykiem, bo takie jest założenie kompozytora. Ja bym tego tak nie zrobił”. W tym miejscu urywam dalszy ciąg wypowiedzi skrzypka, którą można streścić jednym jego zdaniem: „W muzyce szukam ukojenia”. (…) Przesłałem mu również partyturę, która – najwyraźniej – zrobiła na nim wrażenie, co wynika z otrzymanej odpowiedzi: „Po przejrzeniu partytury uważam, że jest to bezsprzecznie piękne opracowanie”.”