Stephen Drury jest pianistą i kompozytorem, występował na całym świecie, prezentując repertuar od Bacha przez Liszta po muzykę współczesną. Występował w Carnegie Hall, Kennedy Center, Barbican Centre and Queen Elizabeth Hall w Londynie, Cité de la Musique w Paryżu, Leipzig Gewandhaus, oraz od Arkansas po Seoul. Jako propagator muzyki współczesnej zaniósł odgłosy dysonansu do najdalszych zakątków Pakistanu, Grenlandii i Montany.

W 1985 roku Stephen Drury został wybrany przez Affiliate Artists do programu Xerox Pianists, oraz wystąpił z orkiestrami symfonicznymi w San Diego, Cedar Rapids, San Angelo, Spokane i Stamford. Od tamtego czasu miał okazję występować i nagrywać z American Composers Orchestra, Cologne Radio Symphony Orchestra, Vienna Radio Orchestra, Brooklyn Philharmonic, Boston Philharmonic, Boston Pops, Springfield Symphony Orchestra, Portland Symphony Orchestra, oraz Romanian National Symphony. Drury zdobył nagrodę w Carnegie Hall/Rockefeller Foundation Competitions in American Music, a także został wybrany przez United States Information Agency do Programu Ambasadorów Artystycznych i trasy koncertowej w Europie w 1986 roku. Jego kolejna trasa koncertowa jesienią 1988 roku miała miejsce w Pakistanie, Hong Kongu I Japonii. Swoje pierwsze recitale dał w Julianehaab, na Grenlandii i w Quetcie w Pakistanie. W 1989 roku został utytułowany ‘Muzykiem Roku’ przez bostoński Globe.

Drury wykonał zlecenia solowe na pianino dla Johna Cage’a, Johna Zorna, Johna Luthera Adamsa, Terry’ego Riley’a, Chinary Ung, ufundowane przez Meet the Composer. Występował z Zornem w Paryżu, Wiedniu, Londynie, Brukseli, Nowym Jorku, dyrygował wykonaniami muzyki Zorna w Bolonii, Bostonie, Chicago, Wielkiej Brytanii i na Kostaryce. W marcu 1995 roku po raz pierwszy wykonał koncert na pianino Zorne’a i dyrygował orkiestrą Aporias z Dennisem Russelem Daviesem i Cologne Radio Symhpony Orchestra. W tym samym roku wykonał premierę Basic Traning na solowe pianino, napisanego dla niego przez Lee Hyla. Drury nagrywał muzykę Jochna Cage’a, Elliota Cartera, Charlesa Ivesa, Karlheinza Stockhausena, Colina McPhee, Johna Zorna, Johna Luthera Adamsa i Frederica Rzewski, a także utwory Liszta i Beethovena, New Albion, Catalist, Tzadik, Avant, MusicMasters, Cold Blue, New World I Neuma.