Zainteresowanie dźwiękiem w przypadku Witolda Szalonka oznaczało afirmację całej jego fizjologii. Kompozytor zasłynął jako wytrawny znawca zwłaszcza instrumentów dętych, odkrywca tzw. multifoników lub „dźwięków kombinowanych”. Tryptyk o Meduzie - mitologicznym stworze o wężowych włosach - to muzyka niemal ilustracyjna. Głowa Meduzy jest utworem na flet prosty, będącym częścią tego tryptyku. Dominik Strycharski czynnie działa na rzecz popularyzacji tego instrumentu. To drugi projekt artysty, w którym do utworu wyjściowego, rozwijającego szczególną technikę kompozytorską lub wykonawczą, dopisuje własną odpowiedź w DUCHU pierwowzoru (pierwsze były Melodie Louisa Andriessena).


Witold Szalonek (PL) – Głowa Meduzy (1992) 20’

Dominik Strycharski (PL) – Duch Meduzy (2018)* 20' [premiera światowa]

Dominik Strycharski – flet prosty

*zamówienie festiwalu Sacrum Profanum i Bôłt Records