Kompozytor, dyrygent i flecista Petr Kotik (ur. 1942) studiował muzykę w Praskim Konserwatorium i Akademii Muzycznej oraz w wiedeńskiej Akademie für Musik und darstellende Kunst.

Jeszcze jako student Praskiego Konserwatorium w 1961 roku założył zespół Musica Viva Pragensis, który prowadził wraz Rudolfem Komorousem do roku 1964. Po powrocie z Wiednia do Pragi w 1966 roku założył i prowadził zespół QUaX Ensemble. Członkami zespołu QUaX byli m.in. Václav Zahradník, Josef Vejvoda, Jiří Stivín i Jan Hynčica. Po przyjeździe do USA w 1970 roku Kotik założył S.E.M. Ensemble, którego współzałożycielami byli Julius Eastman, Jan Williams i Garret List. W 1992 roku skład SEM uległ rozszerzeniu i od tej pory zespół występuje pod nazwą Orchestra of the S.E.M. Ensemble. W roku 1997 Kotik zainicjował festiwal Music of Extended Duration na Zamku Praskim, zorganizowany pod patronatem Prezydenta Václava Havla. Na koncercie finałowym festiwalu Kotik dyrygował Orkiestrą Filharmonii im. Janáčka w Ostrawie podczas czterogodzinnego koncertu, obejmującego m.in. 103 Johna Cage’a oraz premierowe wykonania utworów Vlastislava Matouška i Pauline Oliveros (która występowała także jako solistka). W 1999 roku Kotik zorganizował podczas Festiwalu Praska Wiosna koncert zatytułowany Muzyka w przestrzeni. Kompozycje na trzy orkiestry, gdzie był jednym z dyrygentów. W programie koncertu znajdowały się utwory Gruppen Karlheinza Stockhausena, Modules I, II, III Earle’a Browna, Diamonds Alvina Luciera i trzy Sacrae Symphoniae (1597) Giovanniego Gabrielego. Projekt ten zainspirował Kotika do zainicjowanie Instytutu i festiwalu „Dni Orawy” (pierwszy taki festiwal odbył się w 2001 r.). Festiwal zaowocował także powstaniem kompozycji muzycznych na trzy orkiestry, m.in. autorstwa Christiana Wolffa, Petra Kotika, Alvina Luciera i Philla Niblocka. W 2005 roku Kotik założył międzynarodową orkiestrę kameralną Ostravská banda. Wraz z dyrektorem Morawsko-Śląskiego Teatru Narodowego Jiřím Nekvasilem zorganizował także festiwal operowy NODO (New Opera Days Ostrava) w 2012 roku.

Można powiedzieć, że Kotik jest kompozytorem-samoukiem, choć przecież studiował kompozycję – najpierw prywatnie w Pradze pod kierunkiem Vladimíra Šrámka i Jana Rychlíka (1960-63), a później w wiedeńskiej Akademie pod kierunkiem Karla Schiskego i Hannsa Jelinka (1963-66). Na wczesnych etapach dał się zaobserwować w twórczości Kotika wpływ twórczości Johna Cage’a, a później Richarda Buckminstera Fullera, jednakże te i inne wpływy nigdy nie skutkowały powielaniem pomysłów.

Pośród najbardziej znanych kompozycji Kotika można wymienić Music for 3 In Memoriam Jan Rychlík (1964), Spontano na fortepian i 10 instrumentów (1964), There is Singularly Nothing na instrumenty i głos(y) do tekstów Gertrudy Stein (1971-73), Many Many Women do tekstu Gertrudy Stein (1975-78), Explorations in the Geometry of Thinking na głosy do tekstu Richarda Buckminstera Fullera (1978-80), Listy do Olgi na narratora i instrumenty do tekstu Václava Havla (1989-91), Music in Two Parts na orkiestrę (1999-2002), Variations for 3 Orchestras (2003-05), String Quartets No. 1 (2007-09) i No. 2 (2011-2012) oraz Nine+1 na 10 instrumentów (2013-14). Kotik skomponował także dwie opery: Master-Pieces (2014-15) z libretto własnego autorstwa w oparciu o teksty Gertrudy Stein i operę taneczną William William inspirowaną Tymonem Ateńczykiem Shakespeare’a , także z krótkimi cytatami z Nathalie Babel.

Petr Kotik mieszka i pracuje w Nowym Jorku i w Ostrawie.