Cookies Ta strona używa plików cookies i podobnych technologii m.in. w celach: świadczenia zindywidualizowanych usług oraz tworzenia statystyk. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień Twojej przeglądarki oznacza, że będą one umieszczane w Twoim urządzeniu końcowym. Pamiętaj, że zawsze możesz zmienić te ustawienia w opcjach Twojej przeglądarki. Więcej informacji. Zamknij
Sacrum Profanum 2023

Nicolas Hodges

Jest uznawany za jednego z najważniejszych pianistów swojej generacji. Jego szeroki repertuar obejmuje utwory od klasycyzmu po muzykę najnowszą. Hodges współpracował z wieloma współczesnymi kompozytorami, jak: Adams, Birtwistle, Carter, Ferneyhough, Harvey, Kagel, Knussen, Lachenmann, Neuwirth, Nørgård i Stockhausen. Dokonał kilkudziesięciu prawykonań, z których szereg było mu dedykowanych przez takich twórców, jak Ablinger, Boehmer, di Bari, Cappelli, Clarke, Dillon, Finnissy, Furrer, Pauset, Alwynne Pritchard, Sciarrino i Wuorinen. Hodges koncertuje na znanych festiwalach, m.in. w Darmstadcie, Berlinie, Lucernie, Paryżu (Festival d’Automne), Innsbrucku (Klangspuren), Brukseli (Ars Musica), Zurychu (Tage für Neue Musik) i Wiedniu (Wien Modern). Występował we wszystkich najważniejszych salach koncertowych Wielkiej Brytanii oraz Suntory Hall w Tokio, Lincoln Center i Carnegie Hall w Nowym Jorku. Współpracował wielokrotnie z orkiestrami BBC Symphony, BBC Scottish Symphony, City of Birmingham Symphony, Chicago Symphony, Bamberger Symphoniker, Philharmonia, Tokyo Philharmonic, London Sinfonietta, Basel Sinfonietta, Asko Ensemble, Schönberg Ensemble pod kierownictwem takich sław, jak Barenboim, Brabbins, Knussen, Masson, Nott, Rophé, Rundel, Saraste, Slatkin i in. Artysta dokonał ponad 20 nagrań płytowych m.in. dla wytwórni Metronome, Nonesuch, Bridge. W 2004 roku Hodges wraz z London Sinfonietta pod dyrekcją Olivera Knussena prawykonał napisane specjalnie dla niego Dialogues Elliotta Cartera. Następnie został zaproszony przez Daniela Baremboima do udziału w amerykańskiej premierze utworu z Chicago Symphony Orchestra, oraz do Nowego Jorku gdzie wykonał ten utwór z MET Chamber Ensemble pod dyrekcją Jamesa Levina.

Zdjęcie: Marco Borggreve