Czerpiąc ze swojego doświadczenia obejmującego rozmaite gatunki muzyczne, takie jak: rock, jazz, punk, muzyka klasyczna, filmowa, popularna, improwizowana oraz klezmer, John Zorn stworzył swój własny wpływowy styl, który staje naprzeciw tradycyjnym, akademickim kategoriom.
Zorn pochodzi Nowego Jorku, w którym stanowił jedną z kluczowych postaci sceny undergroundowej od 1975 roku, wykorzystując wielu muzyków w rozmaitych formatach kompozycyjnych. Od Harry’ego Smitha nauczył się alchemicznej syntezy, od Richarda Foremana ontologii strukturalnej, wraz z Jackiem Smithem nauczył się tworzyć sztukę ze śmieci, catharycznego wyrazu nauczył się w Sluggs, a hermetyczną intuicję poznał dzięki Josephowi Cornellowi. Do jego najwcześniejszych inspiracji należą: amerykańscy innowatorzy – Ives, Varese, Cage, Carter i Partch; europejczycy – Berg, Stravinski, Boulez i Kagel; twórcy muzyki filmowej – Herrmann, Morricone i Stalling; a także awangardowy teatr, film, sztuka i literatura.
Współpracował z takimi artystami jak Allan Tucker, Anthony Coleman, Carol Emanuel, Erik Friedlander, Ikue Mori, Kazunori Sugiyama, Marc Ribot, Mark Feldman i Trevor Dunn.
Ta strona używa plików cookies i podobnych technologii m.in. w celach: świadczenia zindywidualizowanych usług oraz tworzenia statystyk. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień Twojej przeglądarki oznacza, że będą one umieszczane w Twoim urządzeniu końcowym. Pamiętaj, że zawsze możesz zmienić te ustawienia w opcjach Twojej przeglądarki. Więcej informacji.
