Jak być empatycznym? Jak wyobrażać sobie życie drugiego człowieka? Dlaczego jest to tak ważne w obliczu kryzysu uchodźczego? - to najważniejsze pytania stawiane na wystawie "Incoming" Richarda Mosse’a. Zapraszają Bunkier Sztuki, Festiwal Sacrum Profanum i Unsound Festival.

W "Incoming" Richard Mosse przygląda się temu, w jaki sposób widzimy ofiary kryzysu uchodźczego, jak postrzegamy człowieka w sytuacji wygnania, wysiedlenia i migracji. Artysta przewrotnie używa technologii wojennej, która w swojej podstawowej funkcji ma dehumanizować człowieka. W jego rękach staje się ona narzędziem do budowania empatycznej wyobraźni. Najpierw musimy sobie wyobrazić, że jesteśmy na miejscu drugiej osoby – sugeruje Mosse.
Istotnym elementem pracy jest kompozycja dźwiękowa stworzona przez Australijczyka Bena Frosta, składająca się z nagrań terenowych i elektroniki.

Richard Mosse – artysta, fotograf, w swojej pracy tropi ślady i miejsca ludzkich dramatów. Fotografował zniszczenia w byłej Jugosławii, miasta po trzęsieniu ziemi w Iraku, Pakistanie i na Haiti, opuszczone pałace Saddama Husseina, rdzewiejące wraki samolotów, obozowiska uchodźców i życie rebeliantów w kongijskiej dżungli. Jego prace pokazywane były między innymi na Biennale w Wenecji czy w Barbican Center.

Tematy tegorocznych edycji Sacrum Profanum i Unsoundu, czyli Sąsiedztwo i Solidarność, mają wspólne źródło, jakim jest konieczność współistnienia i tworzenia w obliczu kryzysów z jakimi mierzy się świat. Zaproszeni twórcy odpowiadają na nie w różny sposób, a każdy z festiwali inaczej je interpretuje. Niezwykle ważna praca Richarda Mosse’a łączy oba wydarzenia i ich motywy przewodnie, a dzięki zaproszeniu Bunkra Sztuki dostępna jest dla publiczności i mieszkańców Krakowa od 26 września do 31 października.

W czasach masowych migracji, redefinicji sojuszy i zrywania utrzymujących pokój i harmonijny rozwój państw porozumień musimy uczyć się współegzystować, rozmawiać ze sobą i wzajemnie się szanować. Obserwujemy radykalizację poglądów, coraz większe rozwarstwienie społeczne, świat znów zaczyna koncentrować się na podziałach, zamiast dążyć do współistnienia. Przekłada się to wprost na nastroje społeczne. Nie tylko w Polsce, ale też globalnie ludzi więcej dzieli, niż łączy, a linia tych podziałów zdaje się być coraz bardziej wyraźnie i grubo kreślona. Ten stan rzeczy niezależnie zainspirował dwa krakowskie festiwale muzyki współczesnej do wzięcia na sztandary hasła inspirujące pozytywną zmianę, pobudzające do konstruktywnego działania i koniecznej refleksji. Geneza “Sąsiedztwa” Sacrum Profanum i “Solidarity” Unsound jest tożsama. Nie mogliśmy tej zbieżności zignorować, a wcielając idee solidarności i dobrego sąsiedztwa, postanowiliśmy wspólnie zadziałać. Oba festiwale od lat rozbudzają ciekawość i potrzebę poznawania nowych dźwięków wśród słuchaczy. Jesień w Krakowie stoi pod znakiem muzycznych eksperymentów, awangardy i współczesności. To skłoniło nas do rozpoczęcia długofalowej współpracy, do której zaprosiliśmy Galerię Sztuki Współczesnej Bunkier Sztuki. Chcemy rozszerzyć programy naszych festiwali o wystawy sztuk wizualnych i instalacji dźwiękowych, przygotowane w oparciu o zaplecze kuratorskie Bunkra Sztuki, tam jednocześnie prezentowane w trakcie trwania obu festiwali. Wykorzystując sąsiedztwo czasowe i programowe, solidarnie budujemy wspólne przedsięwzięcie. W tym roku będzie to wystawa “Incoming” Richarda Mosse’a, której temat doskonale wpisuje się w idee przewodnie tegorocznych edycji Sacrum Profanum i Unsoundu.

Krzysztof Pietraszewski, kurator festiwalu Sacrum Profanum

Ogromnie cieszy mnie inicjatywa sieciowej współpracy ważnych instytucji miasta i flagowych festiwali muzycznych oraz literackich przy wystawie cenionego irlandzkiego Artysty – Richarda Mosse’a. Obecność tej klasy artysty, którego projekty artystyczne prezentowane były na Biennale w Wenecji, Barbican Center, świadka przemocy wojskowej w Demokratycznej Republice Konga czy działań wojennych w Iraku, wreszcie cierpliwemu dokumentaliście wrażliwych granic: wzdłuż granicy USA-Meksyk, Izraela i Palestyny, Libanu, Syrii, Bałkanów, Haiti, Pakistanu, Iranu i innych miejsc – to możliwość osobistego spotkania z hipnotyzującym w formie i niepokojącym w przekazie sposobem przedstawiania współczesnych wyzwań humanitarnych, a przy okazji doświadczenie niezwykłej w formie przestrzennej, wizualnej i dźwiękowej – nowego sposobu uprawiania sztuki.